despois do almorzo tardío
non ter nada que facer
ver como a vida pasa
sen participar
a túa vida
e non formar parte
lembrar outra idea
pero como doutra persoa
a propia persoa
no espello
como un estraño
darlle voltas
e non entender nada
e cada día
máis vello
You might also like
More from Poesia
Manuella Bezerra de Melo: “Batom” | Café com Português
Para a secção «Café com Português» a escritora e jornalista Manuella Bezerra de Melo lê o poema "Batom", que será …
Luís Aguiar | «SER-RIO, DEUS-CORPO», de Sara. F. Costa
Os «pequenos pedaços de lava a enfeitar as pernas» O novíssimo livro da Sara F. Costa apresenta-se com um título pouco …