despois do almorzo tardío
non ter nada que facer
ver como a vida pasa
sen participar
a túa vida
e non formar parte
lembrar outra idea
pero como doutra persoa
a propia persoa
no espello
como un estraño
darlle voltas
e non entender nada
e cada día
máis vello
You might also like
More from Poesia
Diario dos mapas, ou da arte de atravesar fronteiras (texto para unha presentación que non foi) | Almudena Otero Villena
desexa o vento ser brisa e ser aloumiño nas ondas aínda non nos negou o sol, pero vivimos nas sombras Carmen de Milmanda Calquera diario dos mapas norteafricanos haberá …
2 poemas de Rui Sobral
envelhecemos ao ritmo pesado das acácias das acácias onde abrigados construíamos casas um dentro do outro amar-te era fácil quando a chuva cheirava a terra nas beiras …
