Na trivialidade dos dias
existem breves portais
onde oceanos de pernas e braços cumprem
as suas funções.
Se por um lado empurram
Por outro puxam
… nos espelhos a passagem é breve
não há reflexos possíveis
nada me pára e nada me repele
tudo me atrai.
Um turbilhão possível
por entre centenas de palavras
que já ouvimos, que já dissemos, que já enjoam,
apenas por escassos segundos,
onde consigo morrer, sufocado por entre
milhões de membros.
É um efémero desaparecimento
onde acedo à imagem pouco nítida,
onde estão escritas as coordenadas
do regresso.
Depois volta-se a abrir olhos
olhar para o mar
para a areia, para o casal de mão dada,
para o fumo mais denso dos putos do lado,
e para o sol que desapareceu
You might also like
More from Fotografia
Els català, unha heteroxénea familia de fotógrafos | Lito Caramés
Este ano o Museu d’Història de Catalunya presenta ao público a exposición Els Català. Fotògrafs d’un segle en alusión aos …
América Latina retratada por Gasparini
O fotolibro que mellor define os traballos de Paolo Gasparini comeza así: Para verte mejor... Non é paradoxo para un …