Se camiñamos xuntxs terás que saber que
Podo ir soa. Pero vou ir contigo.
Coñecer a razón pola que me amas
E recoñecer que eu te amo.
Sosteño subterfuxios coa man para reterme no underground
Tirar ao centro
Deixalos caer
Atoparme en pé debaixo do abismo.
Saír da narratividade clásica e escribir un novo drama:
A deconstrución de Electra,
Matar o pai e non vingalo.
Novedades Carminha cántano. E eu báiloo.
Retrocedo un día
E véxoo
Sabendo da mentira
De esquecelo.
NOTA: a fotografia é de Trash Riot.
You might also like
More from Estela Pan Vázquez
A noite. Ausencias e Presenzas (Filmografia de M. Duras)
A noite, as mans (azuis e negras) Un auto que percorre as rúas de París. Música de violín A noite. As mans abertas. …
Entrevista | Diego Giráldez: “Agora mesmo a soidade é un antídoto”
Diego Giráldez (O Porriño, 1976) leva toda a súa vida profesional vinculado ao xornalismo. Dirixiu distintos xornais e revistas, e …