*
POEMA DE RAMIRO TORRES
Matéria líquida
em assombro nu,
navegações do sol
entre o olho da água,
casa sem idade para
as nossas brânquias
a assomar no sonho:
este é o universo em
pausa infinita de luz,
despossessão absoluta,
fundação instantânea
da única visão libertada,
raiz de todo movimento
na leveza da Realidade.
You might also like
More from Fotografia
Els català, unha heteroxénea familia de fotógrafos | Lito Caramés
Este ano o Museu d’Història de Catalunya presenta ao público a exposición Els Català. Fotògrafs d’un segle en alusión aos …
América Latina retratada por Gasparini
O fotolibro que mellor define os traballos de Paolo Gasparini comeza así: Para verte mejor... Non é paradoxo para un …