O gato de Hilario
Hilario volveu de América máis pobre que marchara. Para disimular a súa frustración, presumía diante dos colegas de ter vivido …
Hilario volveu de América máis pobre que marchara. Para disimular a súa frustración, presumía diante dos colegas de ter vivido …
Recreando ao meu admirado poeta Juan Eduardo Cirlot. Meu pranto Meu pranto é a cruz que me condena, meu pranto vai pola xustiza …
Sebas era sepultureiro, como o foran o seu pai, o avó, seu bisavó e máis o tataravó. Era o seu …
Poemas do libro inédito Entre as sombras e a luz, como sentida homenaxe a Rosalía de Castro. *** Agárdame. Un día irei a …
Por decembro chegaron os músicos cos seus instrumentos de corda e vento. Eran moi novos. Tocaban entusiasmados, sen apenas descansar. E, …
"Entre as sombras e a luz (conversa con Rosalía)" é um conjunto de poemas de Chelo Suárez: "Escoito os teus …
Os protagonistas deste conto son: un parque, a choiva, o vento; media ducia de follas caídas dun vello olmo e …
Teu corpo de viola atráeme. Teño sede de ti. De te tocar... De arrincar dos teus adentros un suspiro inédito ata o de …
Preguiceira como era, e coa que estaba caendo, tiña moi poucas ganas de saír da casa. E menos o ir …
Baixo o trebón, protexidos pola alaranxada redondez do meu paraugas, illa de tea, bicábasme. No exterior a choiva foi a máis. Envolta no seu …
"Cuestión de couzas" é um texto de Chelo Suárez.
Poemas dedicados a Rosalía de Castro. Entre as sombras e a luz escoito o seu silencio... Del veñen a min, como un nacente, …
No planeta amañecía. Era a derradeira mañá. Con moito balbordo, a apocalipse estábase a fraguar. Os anxos, coas súas túnicas …
Poemas de Chelo Suárez.
A cuantiosa fortuna do meu pai pasaría íntegra ás miñas mans e, aínda que nunca pensara nela, estaba disposto a …
Xamais esquecerei aqueles veráns no campo en familia. Nin as horas de luz, nin o recendo. Nin aquela alegría entre flores. Nin as noites …
Cando observas a alguén que escribe algo, non se che ocorre pensar que ese alguén que escribe está a escribir …
Poesia de Chelo Suárez
Hoxe domingo, non ben abrín os ollos, máis aló do horizonte das persianas, o sol estábame a facer tímidas chiscadelas. …
Mes de outubro, no bosque silencioso falan as cores. Baixo o trebón o enlousado na rúa vólvese espello. Roía a choiva os negros nós da terra fértil, ferida. O …
O reloxo espertador irrompe no seu espazo, estragándolle un agradable soño coa súa aguda voz de chifre. “Terei que cambialo …
Agullas negras van tecendo sen pausa o tapiz do tempo. Baixo da terra soñaba xa a semente que era papoula. Onde te agochas, bolboreta de sombra? Fiando neve. E …
Era a noite máxica por excelencia, logo do día máis longo do ano, onde o sol non tiña présa ningunha …
XVII Eva Lúa pedía sempre un dobre de xenebra. Bebíao sen un respiro; logo reclamaba con voz de ortiga unha cunca de té. …
De como empezou esta historia, créanme, non sabería dicilo. Pode que comezase en metade do meu sono, aínda que lles …