Ao final si temos que recoñecer que existe un conflito grave nesta sociedade, mais non é de carácter lingüístico: é institucional. E pon en causa mesmo a vontade democrática do goberno galego. Diríamos, despois de observar os meses de mandato do PP, que chegaron ao goberno para actuar como señores da terra, como se os cidadáns fosen vasalos a traballar unhas leiras emprestadas. Do noso traballo, suado día após día, temos aínda de dar os inxustos dícimos para a construción do grande túmulo da cultura galega, cando os proxectos de hoxe, aqueles que están en marcha e sachan o noso futuro, son abandonados polo apoio institucional. Semella que recaudan impostos sanguinarios para logo nos ofreceren morcillas a comer. É isto futuro? Isto ten outro nome: canibalismo encuberto ou aniquilación premeditada.
Os esforzos de institucións culturais e de ensino, e aqueles tan populares que deron en manifestacións tan rotundas como as tres catedralicias xuntanzas e a cultural AchegArte, produciron nese goberno un movemento cara a retagarda. Porén, isto non debería ser a guerra, nin os gobernantes seren enemigos da ponderación e do benestar social. Din hoxe desde o goberno, ante o rexeitamento social abrumador do pobo, que se mateñen “fieis aos seus principios” , aínda que polo momento afrouxen a corda con que pretenden esganar o patrimonio cultural do país. Que desculpas son esas de que “eu non estaba aquí nese momento”? É que agora, coas mans tinguidas e a arma do delito na man, pretenden eludir a culpa cunha infantil cohartada? Ergueron un pretendido decreto do ensino dando as costas aos profesionais do sector, isto é, sen autoridade pedagóxica, e agora van mudar a proposta porque a protesta popular os puxo a eles mesmos en causa como gobernantes. Só reaccionan ante o medo a unha estampida que os poda pisar, eis uns “principios” carentes de criterio técnico, os únicos que albergan as súas mentes sedentas de poder […]. (Ler máis en blogaliza.org)
Fotografía: un enorme bolo de chapapote que esta fin de semana expectorou o mar na praia de Valcovo, en Arteixo.
More from Alfredo Ferreiro
Premios Xerais 2017: equipo de comunicación
Unha galería de fotos tiradas por Tiago Alves Costa & Alfredo Ferreiro, saíndo do porto de Cesantes (Redondela) e traballando …
O centro do mundo | Alfredo J. Ferreiro
Os tempos son duros, e as sensibilidades, inevitabelmente vanse mudando. Deste modo hai sucesos que antes, nun outro marco de …
