«[…] Anda a xente moi escocida, coa decisión de Galaxia de aceptar o Premio Ex-nacional. Xa escribín sobre isto e vouno volver facer.
Freixanes, nada menos que se permite dar consellos a don Agustín Fernández Paz. Supoño que ese día se lle subiu o viño á cabeza. Porque a argumentación que esgrime é aterradoramente pobre:
“Temos que atopar espazos e, con máis ou menos entusiamos, temos que aceptar as regras de xogo común, porque a sociedade somos todos”
-As regras do xogo non son comúns para convocantes e convocados, son as regras dos convocantes.
-Porque temos nós que aceptar as regras do xogo cando o convocante (PP, baixo intermediario da Xunta) partiu a baralla non as aceptando, non aceptando nin as elaboradas polo propio PP (LNL, por exemplo)? […]»
Vía ferradura en tránsito » caso Galaxia, as cousas claras.
«[…] Asistín durante todo o día de onte os asubíos a Freixanes por criticar que Fernández Paz rexeitase o Premio da Cultura Galega das Letras. Eu concordo con Víctor en que non se pode confundir o coxuntural co permanente: unha cousa son as persoas que nos representen neste momento na máis importante institución nacional e ben outra é a propia institución. Aínda concordando con el, percibo que o propio Freixanes cae no mesmo erro que censura a Agustín cando marca os nosos en contraposición aos gobernantes actuais: el tamén mestura coxuntural e permanente, e mesmo remite o que presenta coma un problema de respecto institucional a unha desputa política. Os argumentos agoreiros de Facebook de onte resúmese en que Freixanes quitou os fuciños para ver se ten a porta levadiza deles está baixada para cambiarse de bando. […]»
Vía APUPOS PARA FREIXANES, SILENCIO PARA FERRÍN – CABARET VOLTAIRE.
«[…] a Xunta, arroupada por un coñecido grupo de dadores case profesionais de premios, resolveu a convocatoria como mellor puido. Un dos elixidos foi Agustín Fernández Paz, quen, a pesar de agradecer a grande honra que supuña o premio, declinou recibilo. A razón é ben sinxela e ben pode alcumarse de coherente. Algúns engaden a palabra dignidade ao seu xesto e, aínda que eu creo que ao propio Agustín non lle debe gustar tal tesitura, consideran, como tamén considero eu, exemplar o seu rexeitamento.
Outros premiados deciden aceptalo e eu debo engadir que, se é digno e coherente non recibir un premio por non estar de acordo coa política lingüística do governo responsable de entregalo, non é mostra de indignidade nin por suposto de incoherencia recibilo: non me parecen xustas as acusacións aos que deciden aceptalo. […]»
Vía ARUME DOS PIÑEIROS: OS NOSOS.
«[…] A constatación sobre a dignidade aínda tarda algo máis en se manifestar. Faise a través dos comportamentos. Fernández Paz, don Agustín, gañou estes días doses extraordinarias de dignitas; na miña opinión, doses similares ás que perderon os outros seis galardoados. Porque aceptando o premio están outorgando valor de normalidade á anomalía histórica que representa a política cultural e lingüística abominable deste goberno.»
Vía A trenza.
Actualización:
A Nosa Terra – Acabemos cos Premios da Cultura.
Sen cartos pero con polémica · ELPAÍS.com.
Galicia Confidencial :: Ferrín bríndalle o premio Fernández-Latorre a Agustín Fernández Paz.
Actualización 28/11/2010:
Galicia Confidencial :: Fernández Paz agradece o xesto de Ferrín pero quere fuxir de “polémicas”.
You might also like
More from Alfredo Ferreiro
Premios Xerais 2017: equipo de comunicación
Unha galería de fotos tiradas por Tiago Alves Costa & Alfredo Ferreiro, saíndo do porto de Cesantes (Redondela) e traballando …
O centro do mundo | Alfredo J. Ferreiro
Os tempos son duros, e as sensibilidades, inevitabelmente vanse mudando. Deste modo hai sucesos que antes, nun outro marco de …
