Alegoría
Na estreada mañá
o xigante acazapado
agarda mais unha vez
apresar o sol
coa súa malla metálica e cerebral.
É un dragón inacabado
que durante a noite soña
o dominio da arxila en que naceu.
Porén, dixire apresado e tremente
a lanza de ferro que todo o atravesa.
Día tras día,
como un prometeu transxénico
que devora as súas entrañas,
come e crece,
misteriosamente,
co pan
que como o canibal lle ofrecen.
Vía De “Metal central” | Galicia Hoxe.
You might also like
More from Alfredo Ferreiro
O centro do mundo
Os tempos son duros, e as sensibilidades, inevitabelmente vanse mudando. Deste modo hai sucesos que antes, nun outro marco de …
O Grupo Poético Hedral recitará hoxe en Arteixo
Agora que a libraría Á Lus do Candil (Arteixo) nos convida para recitarmos de novo xuntos, un grande orgullo acode …
