non sei en que cuncha máis
me teño que agachar
para que ninguén me vexa
You might also like
More from Poesia
“Diante da sutura imediata das palavras” I Poesia de Mariana Artigas
O fôlego aprisiona meu pranto Deixo-me enlaçar por um fogo Ingênuo Como o decorrer dos dias Em que o fôlego aprisiona O meu pranto A luz …
Efectos secundarios da confusión de corpos e palabras nas fronteiras I Carmen Villar a partir de “Diario dos mapas”, de Almudena Otero Villena
Talvez sexa esaxerado dicir que vivimos nunha sociedade de tránsito. Non obstante, penso que é prerrogativa daqueles cuxo periplo vital …
