Nos teus olhos sem penumbra
Cabem as asas do presente, aberta
A casa às ruas, nascentes, em redor.
Decifras as palavras que criam o tempo
Mentres esqueces o teu nome na areia
E as mãos acendem as luzes precisas.
Lugar da transparência, o corpo é
Cruzamento de caminhos, nó desta
Viagem para a tua conversão em
Estrela primeira grávida de universo.
R. T. 07-2008.
You might also like
More from Poesia
Unha antoloxía controvertida, se alguén falase dela
«Hai silencios que son moi significativos, mais eu non podo por máis tempo calar: este ano participei nunha antoloxía de …