Fotos realizadas no verão de 2014 numa aldeia perto de Perbes.
POEMA DE RAMIRO TORRES
A casa estoura
em silêncio,
cria a memória
desubicando
os olhos na
reconstrução
do imaginado:
as mãos tocam
luz abandonada,
atravessam nós
de tempo até
acharem o som
da asa insolada
onde repousa
o firmamento,
aberta no obscuro
para receber-nos,
ardendo dentro
do invisível.
You might also like
More from Fotografia
Els català, unha heteroxénea familia de fotógrafos | Lito Caramés
Este ano o Museu d’Història de Catalunya presenta ao público a exposición Els Català. Fotògrafs d’un segle en alusión aos …
América Latina retratada por Gasparini
O fotolibro que mellor define os traballos de Paolo Gasparini comeza así: Para verte mejor... Non é paradoxo para un …